نتایج تحقیقات دانشگاه تورنتو نشان می‌دهد ذهن دینداران در رابطه با عدم موفقیتها آرام‌تر و در رابطه با اشتباهات از فشارهای روانی و استرس کمتری رنج می‌برد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از کنیدین پرس، مایکل اینزلیشت استاد روانشناسی دانشگاه تورنتو و یکی از نویسندگان این تحقیق گفت: افراد دیندار یا افرادی که به خداوند ایمان دارند پس از انجام یک اشتباه استرس و فشار روانی کمتری متحمل می شوند.

این تحقیق دربرگیرنده یک گروه کوچک از غیر مؤمنان و مؤمنان ادیان مختلف چون مسیحیان، مسلمانان، هندوها و بودائیان بود.

از شرکت کنندگان این تحقیق خواسته شد پرسشنامه ای درباره اعتقاد خود به خداوند و سطح دینداری پر کنند.

سپس از آنها خواسته شد آزمون استروپ را به عنوان یکی از آزمونهای شناخته شده روانشناسی انجام دهند تا زمان واکنش آنها را در حال شناسایی سریع رنگ اندازه گیری کنند.

افراد شرکت کننده در این نظر سنجی به یک سیستم مرکزی متصل شده بودند که فعالیتهای آن قسمت از مغز که قشر کمربندی پیشین نامیده می شود مورد اندازه گیری قرار گیرد. این بخش از قشر مغز با احساسات سروکار دارد و به انسانها کمک می کند رفتار خود را پس از رویدادهای استرس آور چون انجام یک اشتباه مدنظر داشته باشند.

اینیزلیشت توضیح داد این قشراز مغز زمانی که شما اشتباهی مرتکب شده اید و زمانی که با وضعیتی رو به رو می شوید که نمی دانید باید چه کاری انجام دهید فعال می شود.

دانشمندان پس از بررسی های خود به این نتیجه رسیدند که شرکت کنندگان دیندار فعالیت کمتری در این قشر از مغز دارند این درحالی است که غیرمؤمنان به هنگام انجام اشتباه در آزمون مورد نظر فشار روانی بیشتری متحمل شدند.

این تحقیق نشان می دهد هرچه اشتیاق دینی بیشتر باشد و افراد بیشتر به خداوند ایمان داشته باشند، این قشر از مغز فعالیت کمتری در رابطه با اشتباهات فردی خواهد داشت.

این استاد روانشناسی دانشگاه تورنتو ادامه داد: بعید است که مردم دیندار چنین استرس و اضطرابی را متحمل شوند. آنها بیشتر با اشتباهات خود کنار آمده و نسبت به آن حساسیت کمتری نشان می دهند، آرام تر هستند و با اشتباه خود با متانت رو به رو می شوند.

دانشمندان می گویند تحقیقات انجام شده تأیید می کند میان دینداری و فعالیت مغزی ارتباط مستقیمی وجود دارد، اما هنوز علت این امر مشخص نشده و معلوم نیست چه مکانیسمی پشت این امر وجود دارد.

نویسندگان تحقیق اعتقاد دارند که نتایج بدست آمده نیازمند تحقیقات بیشتری است که در ادامه آن به این پرسشها پاسخ داده شود که آیا ممکن است فردی که با چنین فعالیت مغزی متولد می شود به دین کشش پیدا کند، یا آیا راه دیگری هم وجود دارد که دین باعث شود فرد چنین فعالیت مغزی داشته باشد.

دیوید رید استاد بازنشسته دانشکده الهیات و استاد محقق کالج وایکلیف با اشاره به اینکه نتایج این تحقیقات شگفت انگیز نبوده است گفت: دینداران تمام ادیان هدف بزرگتری هم غیر از خود دارند. آنها زندگی را با نگاهی طولی در نظر گرفته که این امر باعث می شود به فراتر از مرگ فکر کنند.
خبرگزاری مهر

---

 RSS 
 Atom 
صفحه نخست
پیام‌رسان
پست الکترونیک
پارسی بلاگ

: لینک های روزانه